Pip Blom: verandering als succesformule

Het mag dan een jaar of zeven geleden zijn, maar je herkent ze vast nog wel. Pip Blom: de band met die album cover van de witte sprinkhaan op een blauwe achtergrond. Wat je misschien niet weet, is dat deze foto is genomen tijdens Pips vakantie in Thailand en het begin vormt van een veel groter verhaal. Met een veelvoud aan buitenlandse optredens en een liveshow die zich blijft vernieuwen, hebben we veel om op terug te blikken én om naar uit te kijken.  

In 2016 bracht Paradiso Vinyl Club als twaalfde release de nummers ‘My Mind’ en ‘Mundane’ uit. Voor de ‘dromer’ van de band draaide het eigenlijk niet zozeer om die fysieke release: “Mogen spelen in de Bovenzaal was mijn persoonlijke doel”, aldus leadzangeres Pip over de samenwerking. Maar waarom de Bovenzaal precies? “Als artiest heb je allerlei ijkpunten waaraan je wilt voldoen”, legt ze uit terwijl Tender (gitarist) grapt over haar ‘road to Glastonbury’ — een podium  dat overigens al bereikt is— “maar het moet wel realistisch zijn.” En dat was het: met een zelfgekozen voorprogramma werd het een onwijs feestelijke avond. “Het was ook nog eens drukker dan verwacht”, zo herinnert Tender zich.  

De druk om voor een volle zaal te spelen, zorgt echter nog weleens voor nervositeit. “Aan het begin van je carrière vraag je je bijvoorbeeld af waarom mensen überhaupt luisteren”, geeft Pip toe, “na vijf jaar vraag je je af waarom ze nog steeds luisteren.” Het is de vraag of deze angst rationeel is. Met een groeiende fanbase in Engeland, drie albums onder de riem en een plek in de line-up van Sziget, lijkt het overduidelijk dat Pip Blom haar strepen heeft verdiend. Toch blijft de gedachte ronddwalen in het achterhoofd van Darek (bassist): “Wanneer stopt het met stijgen?” Hij vervolgt: “Je bent constant bezig met verdergaan, maar wat gebeurt er als je stagneert?” Het antwoord: vernieuwing.  

Het is deze mentaliteit die de groep omarmt en inzet om zichzelf, hun muziek en optredens naar een hoger niveau te tillen. Sinds het vertrek van hun charismatische drummer is er een hoop veranderd. “We kunnen (en willen) haar niet vervangen dus je past de gezamenlijke energie daarop aan”, vertelt Pip. Dit is terug te horen in de nieuwe nummers, waarop harde rock wordt ingeruild voor meer elektronische elementen. Zodoende hebben ze — na een half jaar van repeteren én corrigeren — een nieuwe flow gevonden. “Dat is stressvol, maar leuk. Het dwingt ons om creatief te zijn.” Verdrietig zijn ze er niet om; eerder gemotiveerd om risico’s te nemen. Op die manier blijft Pip Blom zich vernieuwen. En op die manier blijft iedereen luisteren.  

Tekst: Senna van Ruiten