Koen van Bommel en Lyckle de Jong zijn ooit met De Witte Kunst begonnen als poging muziek te maken die niemand leuk zou vinden. Absurd, ongemakkelijk en schaamteloos. Ontregelende teksten ondersteund door geluiden uit een oud Roland-keyboard, die sterk doen denken aan Nederlandstalige pop uit de jaren ’80. Het resultaat is een manifest dat eerder vragen oproept dan ze beantwoordt.